بررسی تأثیر خراش دهی خاک های پوششی مختلف در تولید قارچ دکمه ای (agaricus bisporus l.)

خراش دهی [1] عملی است که در آن خاک پوششیحاویمیسلیوم، کاملاً به هم زده می شود. به منظور بررسی تأثیر خراش دهی خاک های پوششی مختلف قارچ دکمه ای آزمایشی با سه سطح خراش دهی (بدون خراش دهی، خراش دهی عمقی و خراش دهی سطحی) و هشت خاک پوششی مختلف شامل خاک هلندی (1c)، پیت شمال (2c)، پیت جنوب (3c)، کمپوست مصرف شده (4c)، ترکیب رس و شن (65درصد و 35درصد) (5c)، ضایعات کارخانه های چای سازی و خاک لوم (50درصد و50درصد) (6c)، کود دامی پوسیده (7c) و ترکیب خاک رس و پیت شمال (65 و 35درصد) (8c) در سه تکرار به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی طی سال 1389 در کارگاه تولیدی قارچ پارسیان، واقع در شهرستان شهریار انجام شد. نتایج نشان داد که تأثیر خراش دهی بر صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد معنادار بود. همچنین خراش دهی عمیق به طور معناداری سبب افزایش میزان محصول (عملکرد کل قارچ) در خاک های هلندی (65/16 درصد) و پیت شمال (11/14 درصد) شد. از طرفی نتایج آزمایش نشان داد که خراش دهی تعداد قارچ های درشت (کلاهک بزرگ تر از 4 سانتی متر) را به طور معناداری افزایش داد. همچنین شروع تشکیل سرسنجاقی ها در تیمار خاک پوششی که خراش دهی در آن انجام شده بود، در زمان طولانی تری ایجاد شد.